Soria Moria Slott Et norsk folkeeventyr
Halvor
…då det lei på kvelden, såg han eit stort slott langt borte.
Der inne sat ei kongsdotter og spann på ein rokk. "Nei, nei då!" ropte ho, "tør det komme folk hit? Men det er nok best du går att dersom ikkje trollet skal sluke deg, for her bur eit troll med tre hovud."
Halvor tok seg ein slurk, og straks kunne han svinge sverdet som ingen ting.
"Huttetu! her luktar manneblod!" sa trollet, og sette hovudet inn gjennom døra.
Den eine var tatt inn av eit troll på eit slott som var seks mil borte, og den andre var tatt inn på eit slott som var ni mil bortanfor det igjen. "Gi no søstrene mine også var frelst!"
Rett som det var, så kom trollet. Det var så stort og digert at det måtte gå sidelengs for å komme inn gjennom døra.
dei sa han måtte ikkje kaste han bort, og ikkje nemne namna deira, for så var det slutt på heile herlegdommen, og då fekk han aldri sjå dei meir.
"Gi eg no var heime, og heime var her!" sa Halvor, og så som han hadde ønskt, gjekk det også: Han stod utanfor stua hos foreldra sine før han visste ord av det. Det var i mørkninga om kvelden, og då dei såg det kom inn ein slik gild, staseleg framandkar, blei dei reint forfjamsa og tok til både å bukke og neie.
"Kunne det ikkje vere meg då?" sa Halvor.
"Vi har eit par gamle støvlar her, som du kan ta innpå fire mil i kvart steg med.
"Du vestavind! du vestavind! kan du seie meg vegen til Soria Moria slott? Her er éin som skal dit."